Przyjazny język urzędowy i skuteczna komunikacja w urzędzie

Podczas zajęć są omawiane najbardziej typowe błędy językowe. Z jednej strony szkolenie jest wykładnią normy, a z drugiej - prezentuje najważniejsze tendencje rozwojowe współczesnej polszczyzny.

Wszystkie analizowane zdania są autentyczne. Zawierają błędy i nielogiczne sformułowania, które czasem wywołują komiczny efekt albo bywają niejednoznacznie rozumiane. To ostrzeżenie, jakie mogą być konsekwencje niesprawnego posługiwania się językiem.

• Wprowadzenie. Zapoznanie z podstawowymi elementami wzorcowego tekstu urzędowego.
• Dostosowanie tekstu do jego odbiorcy (odbiorca zewnętrzny a wewnętrzny).
• Norma wzorcowa a norma użytkowa.
• Ortografia  (użycie wielkich i małych liter, pisownia łączna i rozdzielna, pisownia partykuły przeczącej nie),  najnowsze zmiany w zakresie ortografii, zapis liczb, dat, nazw i tytułów aktów prawnych, zasady przywoływania ustaw i rozporządzeń).
• Zasady interpunkcji. Przecinek wpływający na rozumienie zdania.
• Odmiana wyrazów kłopotliwych (m. in. odmiana nazwisk i nazw miejscowości).
• Składnia – związek zgody, związek rządu, zasady używania wyrazów funkcyjnych, szyk wyrazów w zdaniu, użycie imiesłowowych równoważników zdań.
• Kompozycja zdania złożonego – głównie zasady porządkowania treści, skróty składniowe.
• Skróty i skrótowce w zdaniu – skrótowce naruszające normę, różnica między skrótem a skrótowcem.

• Dobór wyrazów i związków frazeologicznych – zgodność ze znaczeniem, zharmonizowanie z kontekstem, wieloznaczność, użycie synonimów, łączliwość.
• Ekonomiczność treściowa (pleonazmy i tautologie).
• Szablon językowy, wyrazy nadużywane.
• Styl tekstów urzędowych – cechy stylu komunikatywnego a styl ciężki, struktury opisowe i rozwlekłe, nieuzasadniona podniosłość, nieuzasadniona potoczność.
• Abecadło prostego języka – główne zasady jasnego konstruowania komunikatów w korespondencji oficjalnej.
• Upraszczanie wypowiedzi (metody i dobre praktyki).
• Redagowanie dostępnych informacji pod kątem osób z niepełnosprawnościami.

• Spójność i kompozycja tekstu.
• Najnowsze polskie słownictwo (m.in. zapożyczenia, wyrazy modne).
• Korespondencja oficjalna (maile, pisma urzędowe) – struktura, budowa i standaryzacja  tekstu, zwroty grzecznościowe, formuły rozpoczynające i kończące.
• Prawidłowe pod względem technicznym rozmieszczenie tekstu w piśmie urzędowym.
• Etykieta językowa.
• Zasady netykiety i kultura komunikacji elektronicznej.
• Tytulatura – sposoby zwracania się w mowie i w piśmie do osób pełniących funkcje publiczne.
• Praktyczne zastosowanie nabytych umiejętności.
• Sesja pytań i odpowiedzi.