Decyzję o utworzeniu Krajowej Szkoły Administracji Publicznej podjął rząd Tadeusza Mazowieckiego w maju 1990 roku. 14 czerwca 1991 roku Sejm RP uchwalił ustawę o Krajowej Szkole, zaś w sierpniu tego samego roku Prezes Rady Ministrów nadał jej statut. Otwarcie Szkoły nastąpiło 2 września 1991 roku. Krajowa Szkoła Administracji Publicznej powstała jako pierwsza tego typu placówka w krajach postkomunistycznych.
Prezes Rady Ministrów sprawuje nadzór nad Szkołą w zakresie zgodności jej działania z przepisami ustawowymi i statutem oraz powołuje dyrektora Szkoły.
Krajowa Szkoła Administracji Publicznej realizuje swoje zadania poprzez:
• kształcenie i profesjonalizacje kadr administracji publicznej
• przygotowywanie wykwalifikowanych kadr dla administracji publicznej w tym do pełnienia funkcji kierowniczych (kształcenie stacjonarne i kształcenie dualne)
• zaspokajanie potrzeb administracji publicznej w zakresie doskonalenia zawodowego (szkolenia)
• wspieranie profesjonalizacji administracji publicznej, w szczególności przez weryfikację kompetencji wykorzystywanych w administracji publicznej
• prowadzenie działalności badawczej, analitycznej, rozwojowej, wydawniczej

Słuchacze KSAP są wyłaniani w drodze otwartego, konkursowego postępowania rekrutacyjnego spośród osób, które spełniają warunki określone w § 14 Statutu Szkoły.
Słuchacze Szkoły składają zobowiązanie do wykonywania pracy w urzędach administracji publicznej:
1) przez okres pięciu lat od daty ukończenia kształcenia - w przypadku kształcenia stacjonarnego (Absolwenci kształcenia stacjonarnego podejmują zatrudnienie na stanowiskach postawionych im do dyspozycji przez Prezesa Rady Ministrów).
2) przez okres trzech lat od daty ukończenia kształcenia - w przypadku kształcenia dualnego.
Kształcenie stacjonarne i kształcenie dualne trwa od 18 do 24 miesięcy.